linç kültürü

hak edene müstehak olan, hak etmeyene zulüm olan kültürdür.
bu arada kimin hak edip etmediğide göreceli bir durumdur...

eylem, tepki bakımından sayısı arttıkça olgunlaşması gerekirken, bir tecrübe bütününe dönüşmesi gerekirken tam tersi yönde etkisizleşen, kendi kendini tüketen bir yapıya bürünmekte olan olgu. *

şiddeti ya da herhangi bir haksızlığı savunmak değil amacım. sadece en başında doğru olmayan yöntemlerimiz de "çözüm" kısmından "ceza" kısmına yaklaşıyor. her gün kahraman bulamayız değil mi?

acaba bu toplumun yaşadığı genel ve sürekli stresin bir patlama şekli mi, yoksa bir adalet arayışı mı? sağlıklı bir zeminde olmadığını düşünüyorum. hareketlenme çok çabuk oluyor, birden olup bitiyor her şey. artık olayın kendisine bakacak durumumuz kalmıyor...

sosyal medya ile daha da farklı bir boyutta. doğru yanlış her türlü bilgi, basit bir ön kabul ile önce gündem haline geliyor, olay bile netleşmeden yargı dağıtmaya başlıyor insanlar... ve her ne oluyorsa 1-2 gün sonra unutarak devam ediyoruz. olayı hatırlayıp soran yok...